مطایبهلغتنامه دهخدامطایبه . [ م ُ ی َ ب َ / ی ِ ب ِ ] (از ع ، اِمص ) شوخی و مزاح و خوش طبعی و خوش منشی . (ناظم الاطباء). خوش منشی . ج ، مطایبات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : در
مطایبةلغتنامه دهخدامطایبة. [ م ُ ی َ ب َ ] (ع مص ) خوش منشی کردن با هم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). با کسی خوش طبعی کردن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). با کسی خوش من
مطایبه آمیزفرهنگ فارسی طیفیمقوله: احساسات فردی آمیز، ظریف [کلام]، خندهآور، فکاهی، سرگرم کننده مسخره، خندهدار، تمسخرآمیز دقیق، باریک، نرم، طنز، خوش، موجز، نغز، غامض
مطایبةلغتنامه دهخدامطایبة. [ م ُ ی َ ب َ ] (ع مص ) خوش منشی کردن با هم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). با کسی خوش طبعی کردن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). با کسی خوش من
مطایباتلغتنامه دهخدامطایبات . [ م ُ ی َ / ی ِ ] (ع اِ) ج ِ مطایبة و مطایبت . رجوع به همین کلمات شود.
خوش منشی کردنلغتنامه دهخداخوش منشی کردن . [ خوَش ْ / خُش ْ م َ ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مطایبه کردن . شوخی کردن . سر بسر کسی گذاردن .