لغتنامه دهخدا
مطنف . [ م ُ ن ِ ] (ع ص ) صاحب طنف . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). کسی که در خانه ٔ وی دارای سقف و سر در باشد. (ناظم الاطباء). || بر آینده بر کوه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). آنکه بر سرکوه بالا می رود. (ناظم الاطباء). بالا روند