معاطللغتنامه دهخدامعاطل . [ م َ طِ ] (ع اِ) معاطل المراءة؛ جایهای پیرایه ٔ زنان . (منتهی الارب )(ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ِ مَعطَل . (ناظم الاطباء). واحد آن مَعطَل است . (از اقرب الموارد).
محثللغتنامه دهخدامحثل . [ م ُ ث َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از احثال : صبی محثل ؛ کودک بد خورش داده شده . کودک بد پرورانیده شده . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
محثللغتنامه دهخدامحثل . [ م ُ ث ِ ] (ع ص ) زنی که خورش ندهد کودک را و بد پروراند. (آنندراج ). || کسی که روزگار با وی موافقت نکند.
مهتللغتنامه دهخدامهتل . [ م ُ ت َل ل ] (ع ص ) برق و ابر درخشنده . || دندان آشکارکننده به خنده .(آنندراج ) (از منتهی الارب ). و رجوع به اهتلال شود.
معتللغتنامه دهخدامعتل . [ م ِ ت َ ] (ع ص ) توانا بر سختی کشیدن و سخت کشنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). قوی در سخت و درشت کشیدن . (از اقرب الموارد).