مفسقهلغتنامه دهخدامفسقه . [ م َس َ ق َ ] (ع اِ) اسم مکان از فسق . بیت اللطف . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). محل فسق و فساد. (کلیات شمس چ فروزانفر ج 7 فرهنگ نوادر لغات ). مفسقة : قوت و غذای باب تو و عم و خال توز آخال و از تکسک خرا
مفسقةالبلادلغتنامه دهخدامفسقةالبلاد. [ م َ س َ ق َ تُل ْ ب ِ ] (اِخ ) علمای ماتقدم روم را گفته اند. (از نزهةالقلوب چ دبیرسیاقی ص 109).
مفسقهلغتنامه دهخدامفسقه . [ م َس َ ق َ ] (ع اِ) اسم مکان از فسق . بیت اللطف . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). محل فسق و فساد. (کلیات شمس چ فروزانفر ج 7 فرهنگ نوادر لغات ). مفسقة : قوت و غذای باب تو و عم و خال توز آخال و از تکسک خرا
تگسکلغتنامه دهخداتگسک . [ ت َ گ َ ] (اِ) هسته ٔ انگور. تگس . تکز. تکژ. صاحب منتهی الارب در ذیل معنی وصد آرد: تگسک انگور. و همچنین درذیل عجم آرد: خسته ٔ خرما و تگسک انگور : قوت و غذای باب تو و عم و خال توزآخال و از تگسک خرابات و مفسقه . سوز
معبدهلغتنامه دهخدامعبده . [م َ ب َ دَ ] (از ع ، اِ) عبادتگاه . معبد : گر درآییم ای رهی در بتکده بت سجود آرد به ما در معبده . مولوی .این خواجه را چاره مجو بندش منه پندش مگوکانجا که افتاده ست او نی مفسقه نی معبده ست . <p class
تکسکلغتنامه دهخداتکسک . [ ت َ / ت ِ ک َ ] (اِ) بمعنی تکس است که تخم و استخوان انگور باشد. (برهان ) (آنندراج ). بمعنی تکس است . (فرهنگ جهانگیری ). تکسل . (ناظم الاطباء) : کله سرش از دبوس منکر بشکست همچو تکسک مویز و دانه ٔ خرما.<
مفسقةالبلادلغتنامه دهخدامفسقةالبلاد. [ م َ س َ ق َ تُل ْ ب ِ ] (اِخ ) علمای ماتقدم روم را گفته اند. (از نزهةالقلوب چ دبیرسیاقی ص 109).