لغتنامه دهخدا
مفیبوشت . [ م َ ش َ ](اِخ ) پسر یوناتان و نوه ٔ شاؤل که در سن پنج سالگی از دست دایه به زمین افتاد و لنگ شد. در دوران پادشاهی داود مقرب گردید و چون آشالوم دست به سرکشی زد مفیبوشت هم مورد سؤظن قرار گرفت و اموالش از او بازگرفته و به غلامش تسلیم گردید و پس از چندی داود بر وی شف