ملامتیلغتنامه دهخداملامتی . [ م َ م َ ] (ص نسبی ) مأخوذ ازتازی ، منسوب به ملامت و سزاوار نکوهش و مستحق ملامت . (ناظم الاطباء). || پیرو فرقه ٔ ملامتیه . ملامی : ترس قدریان و رجای مرجیان صفت ملامتی بود و اندر تحت این رمزی است . (کشف المحجوب هجویری چ لنینگراد ص <span class
ملامتگرفرهنگ مترادف و متضاد۱. پرخاشگر، سرزنشگر، لوامه، ملامتگو، نکوهشگر ≠ ستایشگر ۲. ملامتکن، ملامتکننده