ملتبیةلغتنامه دهخداملتبیة. [ م ُ ت َ ی َ ] (ع اِمص ) برابری با دیگری در مرتبه و درجه و شراکت و انبازی و همسری . (ناظم الاطباء): بینهم الملتبیة؛ میان آنها اشتراک و مساوات است و یکی از دیگری از راه انکار چیزی را کتمان نمی کند. (از اقرب الموارد).