ملتعجةلغتنامه دهخداملتعجة. [ م ُ ت َ ع ِ ج َ ] (ع ص ) امراءة ملتعجة؛ زن برآشفته از شهوت . (ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.