ممرضلغتنامه دهخداممرض . [ م ُ رِ ] (ع ص ) بیمارگرداننده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). و رجوع به اِمْراض شود.
ممرطلغتنامه دهخداممرط. [ م ُ رِ ] (ع ص ) خرمابن غوره برافتاده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). خرمابنی که غوره افکندن عادت وی باشد. (از اقرب الموارد). || شتر ماده ٔ شتاب رو. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ماده شتری که سریع رفتن و پیش افتادن عادت وی باشد. (از اقرب الموارد
ممرثلغتنامه دهخداممرث . [ م ِ رَ ] (ع ص ) مرد شکیبا بر دشمنی دشمنان و خصومت خصمان و بردبار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شکیبا در برابر دشمنان . (از اقرب الموارد). آنکه صبور باشد در خصومت کردن . (مهذب الاسماء). ج ، ممارث . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ).
ممردلغتنامه دهخداممرد. [ م ُ م َرْ رَ ] (ع ص ) بناء ممرد؛ بنای ساده و مطول . بنای دراز. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بنای درخشان و ساده و هموار. (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء). خانه ٔ ساده کرده . (مهذب الاسماء). ساده . مملس . (یادداشت مرحوم دهخدا) <span class=
میپژمردگویش اصفهانی تکیه ای: alüse طاری: aplâsa طامه ای: lüse / veɂelüse طرقی: hâlawsa کشه ای: hâɂamera نطنزی: pelâsa
ممرضةدیکشنری عربی به فارسیپرستار , دايه , مهد , پرورشگاه , پروراندن , پرستاري کردن , شير خوردن , باصرفه جويي يا دقت بکار بردن
بیماری زالغتنامه دهخدابیماری زا. (نف مرکب ) ممرض . (فرهنگستان ایران ). مولد امراض . مرض آور. مرض انگیز. تولیدکننده ٔ مرض .
ممرضةدیکشنری عربی به فارسیپرستار , دايه , مهد , پرورشگاه , پروراندن , پرستاري کردن , شير خوردن , باصرفه جويي يا دقت بکار بردن