خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
مملکت دار پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
مملکت دار
/mamlekatdār/
معنی
۱. کشوردار.
۲. پادشاهی که کشور خود را خوب اداره کند.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جست‌وجوی دقیق
-
مملکت دار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی. فارسی] [قدیمی] mamlekatdār ۱. کشوردار.۲. پادشاهی که کشور خود را خوب اداره کند.
-
مملکت دار
لغت‌نامه دهخدا
مملکت دار. [ م َ ل َ / ل ِ ک َ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ مملکت . اداره کننده و مدبر مملکت : هیچ شه را چنین وزیر نبودمملکت دار و کار ملک تراز.فرخی .
-
واژه‌های مشابه
-
مملکت داری
فرهنگ فارسی عمید
(حاصل مصدر) [عربی. فارسی] mamlekatdāri کشورداری؛ پادشاهی.
-
مملکت راندن
لغت‌نامه دهخدا
مملکت راندن . [ م َ ل َ / ل ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) حکم راندن . اداره ٔ امور مملکت کردن : پس فریشته اورا گفت : یا قیدار! چندین مملکت و شهر راندی و به شهوات و لذات دنیا مشغول بودی . (تاریخ سیستان ص 45).
-
مملکت آرا
لغت‌نامه دهخدا
مملکت آرا. [ م َ ل َ / ل ِ ک َ ] (نف مرکب ) آنکه کشور را آرایش می دهد. زینت بخش کشور : قلج طمغاج خان مسعود شاهنشاه مشرق راوزیر مملکت آرای کم آز و کم آزارم . سوزنی .چون آذرشاپور آن اشارت مملکت آرای را امتثال و انقیاد نمود. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ).
-
مملکت آرایی
لغت‌نامه دهخدا
مملکت آرایی . [ م َ ل َ / ل ِ ک َ ] (حامص مرکب ) عمل مملکت آرا. آرایش مملکت . کشورآرایی : سنت او عدل فرمایی و سیرت او مملکت آرایی . (سندبادنامه ص 250). بقاباد پادشاه دادگر و خسرو هفت کشور را در دادفرمایی و مملکت آرایی . (سندبادنامه ص 218).
-
مملکت بخش
لغت‌نامه دهخدا
مملکت بخش . [ م َ ل َ / ل ِ ک َ ب َ ] (نف مرکب ) بخشنده ٔ مملکت . بخشنده ٔ کشور و سرزمین . که پادشاهی و دارائی سرزمینی و ناحیتی و کشوری را به کسی بخشد : کیست اندر همه عالم چو تو دیگر ملکی مملکت بخش و فلک جنبش و خورشیدمثال . فرخی .سلاطین نژادا خلیفه پ...
-
مملکت پناه
لغت‌نامه دهخدا
مملکت پناه . [ م َ ل َ / ل ِ ک َ پ َ ] (ص مرکب ) از القاب پادشاه است ، یعنی پشت و پناه اهالی مملکت . (ناظم الاطباء).
-
مملکت پناهی
لغت‌نامه دهخدا
مملکت پناهی . [ م َ ل َ / ل ِ ک َ پ َ ] (حامص مرکب ) عمل مملکت پناه . || پادشاهی که پشت و پناه اهالی مملکت باشد. (ناظم الاطباء).
-
مملکت رانی
لغت‌نامه دهخدا
مملکت رانی . [ م َ ل َ / ل ِ ک َ ] (حامص مرکب ) عمل مملکت ران . فرمان فرمایی و دادگستری . (ناظم الاطباء). کشورداری .
-
مملکت فروزی
لغت‌نامه دهخدا
مملکت فروزی . [ م َ ل َ / ل ِ ک َف ُ ] (حامص مرکب ) کشورداری . کشورآرایی : دادم از مملکت فروزی خویش هر کسی را برات روزی خویش .نظامی .
-
مملکت گیر
لغت‌نامه دهخدا
مملکت گیر. [ م َ ل َ / ل ِ ک َ ] (نف مرکب ) گیرنده ٔ مملکت . کشورگشا. کشورستان : اسب او را چه لقب ساخته اندمملکت گیر و ولایت پیمای .فرخی .
-
مملکت نگاهدار
لغت‌نامه دهخدا
مملکت نگاهدار. [ م َ ل َ / ل ِ ک َ ن ِ ] (نف مرکب ) نگهبان کشور : ای مهران من پنداشتم تو مرا وزیر و مملکت نگاهداری . (سمک عیار ج 1 ص 82).
-
مملکت راندن
فرهنگ فارسی معین
( ~. دَ) [ ع - فا. ] (مص ل .) فرمانروایی کردن .