منت گذاشتن

مترادف

۱. منت نهادن، به رخ کشیدن
۲. لطف کردن، محبت کردن، نیکی کردن، احسان کردن ≠ منتپذیرفتن

جست‌وجوی دقیق

منت گذاشتن

فرهنگ فارسی معین

( ~. تَ) [ ع - فا. ] (مص ل .) احسان و نیکویی در حق کسی را به یادش آوردن و به رخش کشیدن .

منت گذاشتن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. منت نهادن، به رخ کشیدن ۲. لطف کردن، محبت کردن، نیکی کردن، احسان کردن ≠ منتپذیرفتن

جست‌وجوی هم‌آوا

چمند

چمند. [ چ َ م َ ] (ص ) اسب کندرفتار و کاهل را گویند. (برهان ). اسب جمام کندرفتار. (از انجمن آرا) (از آنندراج ). اسب کندرفتار. (ناظم الاطباء). اسب کاهل چابک خوار که جنبان نبود. (شرفنامه ٔ منیری ). جمند. و رجوع به جمند شود. || مردم کاهل و تنبل و هیچ کاره را نیز گفته اند. (برهان

منت

لغت‌نامه دهخدا

منت . [ م َ ] (ع اِ) به اسپانیائی «مانتو» . ج ، مُنوت . مانتو . و نیز به اسپانیائی «مانتا» . روپوش تختخواب (روتختی ) لباس کرکی با موهای بلند. «مانتا دو کاما» پوششی که بر روی اسبان نهند. و در غرناطه : منتات للخیل . (از دزی ج 2 ص <span class="h

منئث

لغت‌نامه دهخدا

منئث . [ م ُ ءِ ] (ع ص ) دورکننده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

منت

لغت‌نامه دهخدا

منت . [ م ِن ْ ن َ ] (ع اِمص ، اِ) منة. شماره ٔ احسان و نیکوییهایی که درباره ٔکسی کرده و بار نعمت بر آن کس نهاده و وی را مرهون احسان خود دانسته . (ناظم الاطباء). نکویی و احسان کردن با کسی و در صراح نوشته که منت نعمت دادن و بیان کردن نیکی خویش بر کسی و در بعض کتب نوشته که شمار

منت

لغت‌نامه دهخدا

منت . [ م ُن ْ ن َ ] (ع اِمص ، اِ) مُنَّة. قوت و توانایی : در ره شرع و فرض و سنت خویش مِنت حق شمر نه مُنت خویش . سنائی (حدیقه چ مدرس رضوی ص 77).رجوع به مُنَّة شود.

جست‌وجوی متن

قاخنج کردن

واژه‌نامه آزاد

(قزوینی) منت گذاشتن با هدف تحقیر فردی.

تحقیر کردن

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: اخلاقیات کوچک شمردن، خوارشمردن▲، دست کم گرفتن، خوار کردن، بی‌اعتبار کردن، ازنظر افکندن، بی‌عزتکردن، خفیف‌ساختن، منت گذاشتن اهانتکردن، بی ادب بودن، احترام نگذاشتن، رسوا کردن شرمسار کردن، خجالت‌زدهکردن، منت گذاشتن، سَبُک داشتن▲

من

فرهنگ فارسی معین

(مَ نّ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) نیکویی کردن دربارة کسی . 2 - بخشش نمودن و سپس منت گذاشتن . 3 - (اِمص .) منت .

سَبُک داشتن

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: اخلاقیات اشتن، کوچک شمردن، احترامنگذاشتن، کم گرفتن، بی قدر دانستن، دست کم گرفتن سرسری از چیزی گذشتن منت گذاشتن بدگویی کردن

تحقیر کردن 922

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: احساسات فردی ، کوچک شمردن، خوارشمردن، دست کم گرفتن، خوار کردن، بی‌اعتبار کردن، ازنظر افکندن، بی‌عزت کردن، خفیف‌ساختن، منت گذاشتن اهانت کردن، بی‌ادببودن، احترام نگذاشتن، رسواکردن

جست‌وجوی هم‌آغاز

منت

لغت‌نامه دهخدا

منت

لغت‌نامه دهخدا

منت

لغت‌نامه دهخدا

منت

فرهنگ فارسی عمید

۱. نیکویی و احسانی را که شخص دربارۀ کسی کرده به‌ یاد او آوردن و به‌ رخ وی کشیدن.۲. [قدیمی] نیکویی؛ احسان.

منت

دیکشنری فارسی به عربی

غرورية

جست‌وجوی هم‌قافیه

پیرمنت

لغت‌نامه دهخدا

پیرمنت . [ م ُ ] (اِخ ) نام ناحیت کوچکی واقع در والدک جزء هانور امروزی آلمان دارای کرسیی هم بنام پیرمنت . صاحب 2600 سکنه ، و بدآنجا آبهای گرم معدنی هست .

رمنت

لغت‌نامه دهخدا

رمنت . [ رَ م ِ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بیشه ٔ بخش مرکزی شهرستان بابل واقع در 3هزارگزی شرق بابل و 2هزارگزی شمال راه شوسه ٔ بابل و شاهی . دشتی است معتدل و مرطوب و مالاریایی و دارای <span class="hl" dir=

رمیرمنت

لغت‌نامه دهخدا

رمیرمنت . [ رُ م ُ ] (اِخ ) قصبه ای است از ایالت وژ واقع در فرانسه که در 20هزارگزی جنوب شرقی اپینال و ساحل چپ رودخانه ٔ موزل واقع است . جمعیت آن در حدود 7300 تن و دارای راه آهن و کارخانه های ریسندگی و بافندگی

میمنت

لغت‌نامه دهخدا

میمنت . [ م َ م َ ن َ ] (ع اِمص ) میمنة. برکت . (ناظم الاطباء) (غیاث ) (فرهنگ نظام ).سعادت . (ناظم الاطباء) (غیاث ). نیک بختی . (فرهنگ نظام ) (ناظم الاطباء). بختیاری . (ناظم الاطباء). شگون نیک .(فرهنگ نظام ). مبارکی . فرخندگی . خجستگی . نعمت . خوش آغالی . خوش آغوری . خوش شگون

منت

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

منت گذاشتن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

واژه‌نامه آزاد

فرهنگ فارسی طیفی

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی طیفی

فرهنگ فارسی طیفی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا