منشدیلغتنامه دهخدامنشدی . [ م ُ ش َ ] (ص ) کسی که به آواز بلند شعر می خواند. || آنکه دانش و معرفت و فصاحت از دیگری می آموزد. (ناظم الاطباء).
منصدعلغتنامه دهخدامنصدع . [ م ُ ص َ دِ ] (ع ص ) شکافته شونده .(آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شکافته و چاک شده . (ناظم الاطباء). رجوع به انصداع شود.