لغتنامه دهخدا
منسر. [ م َ س ِ / م ِ س َ ] (ع اِ) منقار مرغ شکاری . ج ، مناسر. (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). منقار مرغ . (منتهی الارب ) (آنندراج ). منقار طیور گوشتخوار. (ناظم الاطباء) . || از سی تا چهل . (مهذب الاسماء). گله ٔ اسب از سی تا چهل یا از چهل