منعثللغتنامه دهخدامنعثل . [ م ُ ع َ ث ِ ] (ع ص ) اسب که در رفتن پای گشاده دارد و به روشی بردارد که گویا از گل می کشد آن را. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).