لغتنامه دهخدا
مهجنة. [ م ُ هََ ج ْ ج َ ن َ ] (ع ص ) ماده شتر نجیبی که آن را از گشنهای هجین و پست بازدارند. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). ماده شتری که بازداشته شده است مگر از نرهای شهرها، از برای گوهری بودن او. (شرح قاموس ) (از اقرب الموارد). || نخله ٔ نخست بارآورده . (منت