مهداءلغتنامه دهخدامهداء. [ م َ دَءْ ] (ع اِ) اول شب یا ثلث آن . پاسی از شب . (از اقرب الموارد). || آرامش شب . یقال : اتانا بعد مهدء اللیل ؛ آمد ما را پس از آرامش شب ، یعنی پس ازآنکه مردم خفته و آرام شده بودند. (ناظم الاطباء).
مهداءلغتنامه دهخدامهداء. [ م ِ ] (ع ص ) بسیار هدیه آرنده . (منتهی الارب ).هدیه آرنده . (آنندراج ). کسی که عادت وی هدیه فرستادن باشد. مذکر و مؤنث در وی یکسان است . امراءة مهداء؛زنی که برای همسایگان هدیه فرستد. (ناظم الاطباء).
محذاءلغتنامه دهخدامحذاء. [ م ِ ] (ع ص ) بسیار غیبت کننده . (منتهی الارب ). || فتنه افکن میان مردم . (از اقرب الموارد).
محضاءلغتنامه دهخدامحضاء. [ م ِ ض َءْ ] (ع اِ) چوب آتش کاو. (ناظم الاطباء). کله کسو. (یادداشت مرحوم دهخدا). مِحْضاء.
محضاءلغتنامه دهخدامحضاء. [ م ِض َءْ ] (ع اِ) چوب آتش کاو. (ناظم الاطباء). استام . مسعر. محضب . محضج . محضاج . محضاء. محضی .
محضاًلغتنامه دهخدامحضاً. [ م َ ضَن ْ لِل ْ لاه ] (ع ق مرکب ) تنها برای خدا. خدا را. برای خدا. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به محض شود.