مهطولةلغتنامه دهخدامهطولة. [ م َ ل َ ] (ع ص ) ارض مهطولة؛زمین باران پیاپی بر آن باریده . (از منتهی الارب ).
محتالةلغتنامه دهخدامحتالة. [ م ُ ل َ ] (ع ص ) مؤنث محتال . زن حیله گر و مکاره . (غیاث ) (آنندراج ) : از ره مرو به عشوه ٔ دنیا که این عجوزمکاره می نشیند و محتاله میرود.حافظ.
دله ٔ محتالهلغتنامه دهخدادله ٔ محتاله . [ دَل ْ ل َ ی ِ م ُ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) نام زنی داستانی سخت مکار و حیله ور. رجوع به دلّه شود.