محواةلغتنامه دهخدامحواة. [ م َح ْ ] (ع ص ) محیاة. پُرمار. ارض محواة و محیاة؛ زمینی مارناک . زمینی بسیارمار. (مهذب الاسماء).
مهواةلغتنامه دهخدامهواة. [ م َهَْ ] (ع اِ) میان آسمان و زمین . (منتهی الارب ، ماده ٔ هَوی ). || مغاکی میان دو کوه و مانند آن . مَهوی ̍. (منتهی الارب ). میان دو کوه . ج ، مهاوی . (مهذب الاسماء).
محوحلغتنامه دهخدامحوح . [ م ُ ] (ع مص ) کهنه گردیدن جامه . (آنندراج ). مَح ّ. مَحَح .(منتهی الارب ). کهنه شدن جامه . (تاج المصادر بیهقی ).
مهوأنلغتنامه دهخدامهوأن . [ م ُ وَ ءِ / ءَن ن ] (ع اِ) بیابان دور. (مهذب الاسماء) دشت فراخ . رجوع به ماده ٔ بعد شود. || خوی و عادت . || پاره ای از شب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مهوارهلغتنامه دهخدامهواره . [ م َهَْ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) سرماهی . مشاهره . (دستورالاخوان ).ماهواره . ماهیانه . ماهانه . ماهیانه و مقرری ماه در ماه که به نوکران دهند. (از برهان ) (از جهانگیری ).
مهواةلغتنامه دهخدامهواة. [ م َهَْ ] (ع اِ) میان آسمان و زمین . (منتهی الارب ، ماده ٔ هَوی ). || مغاکی میان دو کوه و مانند آن . مَهوی ̍. (منتهی الارب ). میان دو کوه . ج ، مهاوی . (مهذب الاسماء).
مهوارهلغتنامه دهخدامهواره . [ م َهَْ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) سرماهی . مشاهره . (دستورالاخوان ).ماهواره . ماهیانه . ماهانه . ماهیانه و مقرری ماه در ماه که به نوکران دهند. (از برهان ) (از جهانگیری ).
مهواةلغتنامه دهخدامهواة. [ م َهَْ ] (ع اِ) میان آسمان و زمین . (منتهی الارب ، ماده ٔ هَوی ). || مغاکی میان دو کوه و مانند آن . مَهوی ̍. (منتهی الارب ). میان دو کوه . ج ، مهاوی . (مهذب الاسماء).
مهوأنلغتنامه دهخدامهوأن . [ م ُ وَ ءِ / ءَن ن ] (ع اِ) بیابان دور. (مهذب الاسماء) دشت فراخ . رجوع به ماده ٔ بعد شود. || خوی و عادت . || پاره ای از شب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).