موقسلغتنامه دهخداموقس . [ م ُ وَق ْ ق َ ] (ع ص ) گَرگین : بعیر موقس ؛ شتر گَرگین . (از ناظم الاطباء). موقوس . (منتهی الارب ).
موقظلغتنامه دهخداموقظ. [ ق ِ ] (ع ص ) بیدارکننده . (یادداشت مؤلف ) : و للصبا عبث بالثوب تجذبه عنا کموقظة بالرفق وسنانا.ابوالعلاء معری .
موکشلغتنامه دهخداموکش . [ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) کشنده ٔ مو. (ناظم الاطباء). || (اِ مرکب ) وسیله و آلت برداشتن یا بیرون کردن مو از جایی یا چیزی .
موقوصلغتنامه دهخداموقوص . [ م َ ] (ع ص ) شکسته گردن . (از منتهی الارب ) مرد گردن شکسته . (ناظم الاطباء). گردن شکسته شده . (آنندراج ).
موقسةلغتنامه دهخداموقسة. [ م ُ وَق ْ ق َ س َ ] (ع ص ) ابل موقسة؛ شتران گَرگین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ).
موقسةلغتنامه دهخداموقسة. [ م ُ وَق ْ ق َ س َ ] (ع ص ) ابل موقسة؛ شتران گَرگین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ).