لغتنامه دهخدا
موقوذة. [ م َذَ ] (ع ص ) گوسپند کشته شده به چوب : شاة موقوذة. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ). گوسفندی که به زخم چوب مرده باشد. (دهار) : حرمت علیکم المیتة و الدم و لحم الخنزیر و ما أهل لغیراﷲ به و المنخنقة و الموقوذة و المتردیة و النطیح