موهوب

مترادف

خداداده، عطاشده، هبه، هبهشده ≠ مکسوب

جست‌وجوی دقیق

موهوب

لغت‌نامه دهخدا

موهوب . [ م َ ] (ع ص ) چیز بخشیده شده . ج ، مواهیب . (ناظم الاطباء). موهبة. (اقرب الموارد). بخشیده شده . (آنندراج ). بخشیده . بخشیده شده . عطاشده . (یادداشت مؤلف ). || موهوبی . خداداد. خداداده . مقابل مکسوب . مقابل مکتسب . (یادداشت مؤلف ). || (اصطلاح فقه ) هرچیزی که بدون عو

موهوب

لغت‌نامه دهخدا

موهوب . [ م َ ](اِخ ) ابن احمدبن محمدبن خضر، مکنی به ابومنصور و مشهور به جوالیقی . از دانشمندان و لغویان بزرگ متولد سال 465 و متوفای سال 540 هَ . ق . صاحب المعرب من الکلام الاعجمی و چند کتاب دیگر. رجوع به جوا

موهوب

دیکشنری عربی به فارسی

استعداد , نعمت خدا داده , درون داشت

موهوب

فرهنگ فارسی معین

(مَ یا مُ) [ ع . ] (اِمف .) (چیز) بخشیده شده ، هبه شده .

موهوب

فرهنگ مترادف و متضاد

خداداده، عطاشده، هبه، هبهشده ≠ مکسوب

جست‌وجوی هم‌آوا

ماهوب دانه

لغت‌نامه دهخدا

ماهوب دانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب )دانه ای است که آن را به عربی حب الملوک و فلفل الخواص خوانند و این غیر حب السلاطین است . (برهان ). ماهودانه و حب الملوک است و آن غیر حب السلاطین است . (آنندراج ). ماهودانه . ماهوبذانه (معرب ) (حاشیه ٔ برهان

ماهوب دانه

فرهنگ فارسی عمید

= ماهودانه

موعب

لغت‌نامه دهخدا

موعب . [ ع َ ] (ع ص ) فراهم آورده شده . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بینی از بیخ بریده شده . (ناظم الاطباء).

موعب

لغت‌نامه دهخدا

موعب . [ع ِ ] (ع ص ) آنکه می گیرد و فراهم می کند همه چیز را. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || در شتم گویند: «جدعه اﷲ جدعاً موعباً»؛ ببرد خدای بینی او را بریدگی از بیخ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || همگی فراز آمده . ج ، موعبین . گویند: «جأوا موعبین »؛ یعنی آمدند همگی

مؤهب

لغت‌نامه دهخدا

مؤهب . [ م ُ ءَهَْ هَِ ] (ع ص ) ساخته و آماده . (از منتهی الارب ).

جست‌وجوی مشابه

موهوبه

لغت‌نامه دهخدا

موهوبه . [ م َ ب َ ] (ع ص ) موهوبة. موهوب . هرچیز بخشیده شده و هبه شده . (ناظم الاطباء). مالی که مورد هبه است . (قانون مدنی ماده ٔ 795). و رجوع به هبة و واهب و موهوب له و موهوب شود.