مجبةلغتنامه دهخدامجبة. [ م َ ج َب ْ ب َ ](ع اِ) جاده ٔ راه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). جاده و راه روشن و صاف . (ناظم الاطباء).
مجبهلغتنامه دهخدامجبه . [ م ُ ج َب ْ ب ِه ْ ] (ع ص ) کسی که می گیرد هر چیزی را. (ناظم الاطباء). کسی که هر چیزی را با خشونت می گیرد یاآن که رفتاری توهین آمیز دارد. (از فرهنگ جانسون ).
مجباءةلغتنامه دهخدامجباءة. [ م َ ب َ ءَ ] (ع ص ) ارض مجباءة؛ زمین سماروغ ناک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مجبیلغتنامه دهخدامجبی . [ م ُ ] (ع ص ) شخصی که فروخت کند کشت نارسیده را. (آنندراج ). فروشنده ٔ غله ای که هنوز نارس است . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مجبیلغتنامه دهخدامجبی . [ م ُ ج َب ْ بی ] (ع ص ) آنکه هر دو دست خود بر دو زانو نهد یا آنکه بر زمین یا بر روی افتد. || شخصی که پشت خم کرده بایستد. (آنندراج ) (از منتهی الارب ). کسی که دولا می شود و بدن خود را خم می نماید. (ناظم الاطباء).