مَوَاطِنَفرهنگ واژگان قرآنموطنها - عرصه ها (کلمه مواطن جمع موطن و بمعناي جائي است که انسان در آن سکونت نموده ، و آن را وطن خودش قرار ميدهد . )
مواطنلغتنامه دهخدامواطن . [ م َ طِ ] (ع اِ) ج ِ موطن . (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن جرجانی ص 96) (ناظم الاطباء). ج ِ موطن : مواطن مکه ؛ مواقف آن . مواطن حرب ؛ مشاهد آن . (یادداشت مؤلف ) : لقد نصرکم اﷲ فی مواطن کثیرة. (قرآن <span class
مواطندیکشنری عربی به فارسیتابع , رعيت , تبعه يک کشور , شهروند , هم ميهن , هم وطن , ملي , قومي , وابسته به قوم ياملتي , تبعه , بومي , اهلي , محلي