میاندازدگویش اصفهانی تکیه ای: daraxuse طاری: daraxosa طامه ای: darexose طرقی: deraxosa کشه ای: deraxosa نطنزی: daraxosa
میاندازدگویش اصفهانی تکیه ای: axuse طاری: daraxosa طامه ای: darexose طرقی: deraxosa کشه ای: deraxosa نطنزی: daraxosa
میاندازیدگویش اصفهانی تکیه ای: axusiya طاری: daraxosid طامه ای: darexosid طرقی: deraxosid کشه ای: deraxosid نطنزی: daraxosid
میاندازدگویش خلخالاَسکِستانی: ejanə دِروی: e.jan.ə شالی: baran.ə کَجَلی: ara.n.van.e/iya کَرنَقی: jiranə/a کَرینی: jiranə/iya کُلوری: baran.ə گیلَوانی: baran.ə لِردی: dərani/iya
میاندازیدگویش خلخالاَسکِستانی: ejana دِروی: e.jan.a شالی: baran.a کَجَلی: ara.n.van.â کَرنَقی: jiranâ کَرینی: jiran.â کُلوری: baran.a گیلَوانی: baran.a لِردی: dəran.â
میاندازدگویش کرمانشاهکلهری: xae:d گورانی: xae:d سنجابی: xae:d کولیایی: axae:d زنگنهای: xae:d جلالوندی: mâžen زولهای: mâžen کاکاوندی: mâžen هوزمانوندی: mâžen
لیوهواژهنامه آزاددیوانه دیوانه دیوانه ، مجنون ، از خود بی خود لیوه در گویش بختیاری به آدم دیوانه گفته میشود.کسی که خودرا به دیوانه بازی میاندازد
فرتغمواژهنامه آزادفِرْتِغَمْ:(fertegham) در گویش گنابادی یعنی زیاده خواه ، ناراضی ، کسی که کار امروز را به فردا میاندازد تا شاید نصیب و سود بیشتری به او برسد.
مطمعةلغتنامه دهخدامطمعة. [ م َ م َ ع َ] (ع اِ) سبب طمع. (منتهی الارب ) (آنندراج ). سبب و آن چیزی که شخص را به طمع میاندازد. (ناظم الاطباء).
دقوعلغتنامه دهخدادقوع . [ دَ ] (ع ص ) بعیر دقوع الیدین ؛ شتر که هر دو دست را بر زمین میاندازد و میکاود و برمی انگیزد دقعاء و خاک را. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
بهم انداختنلغتنامه دهخدابهم انداختن . [ ب ِ هََ اَ ت َ ] (مص مرکب ) جور کردن : خدا نجار نیست اما در و تخته را خوب بهم میاندازد. (یادداشت بخط مؤلف ). || به ستیزه واداشتن . رجوع به همین ترکیب شود.