مینیاتورلغتنامه دهخدامینیاتور. (فرانسوی ، اِ) نوعی نقاشی با حداکثر ظرافت و خطوط ترسیم شده باحداقل نازکی . این نوع نقاشی که در آن ریزه کاری خاص بکار میرفته است در قرون وسطی متداول بوده است . (از دایرة المعارف کیه ). نوعی نقاشی خاص مشرق زمین (مخصوصاً ایران ) و بیشتر متداول در قرن نهم اسلامی (قرن پا
مینیاتورفرهنگ فارسی عمید۱. سبکی در نقاشی و متداول در مشرق‌زمین که تصاویر را به‌صورت ظریف ترسیم می‌کند و اصول پرسپکتیو را در نظر نمی‌گیرد.۲. تابلویی که با این شیوه ترسیم شود.
مینیاتورفرهنگ فارسی معین(تُ) [ فر. ] (اِ.) نقاشی سنتی معمولِ در شرق که در آن تصاویر کوچک و بدون رعایت پرسپکتیو می باشد.
