میدواندگویش خلخالاَسکِستانی: virijânə دِروی: vərij.ân.ə شالی: vərijânə کَجَلی: mo.ttâr.n.e/iya کَرنَقی: virijâmənə کَرینی: vərijâmənə کُلوری: vərijâmənə گیلَوانی: vərijânə لِردی: virjânə
میدواندگویش کرمانشاهکلهری: dawene:d گورانی: dawene:d سنجابی: dawene:d کولیایی: adawene:d زنگنهای: dawene:d جلالوندی: madawene: زولهای: madawene: کاکاوندی: madawene: هوزمانوندی: madawene:
دواندگویش اصفهانی تکیه ای: beštâznâ طاری: bešvüznâ طامه ای: boyvâznâ طرقی: bešvaznâ کشه ای: bešvaznâ نطنزی: baštâǰenâ /baštâzonâ
دواندگویش خلخالاَسکِستانی: bəvirijânəstəš دِروی: bə.vərij.ân.əs.əš شالی: bəvrijânəsəš کَجَلی: bo.ttâr.iš کَرنَقی: bivrijâmənəsəše کَرینی: bivrijâmənəsəšə کُلوری: bəvrijâməndəš گیلَوانی: bəvrijândəš لِردی: bi.vrijân.əsəšə
دواندگویش کرمانشاهکلهری: dawân گورانی: dawân سنجابی: dawân کولیایی: adawân زنگنهای: dawân جلالوندی: dawân زولهای: dawân کاکاوندی: dawân هوزمانوندی: dawân
دژوندلغتنامه دهخدادژوند. [ دُژْ وَ ] (ص مرکب ) زشت مانند. || فاسق و بدمذهب . (آنندراج ). بدکار. بدعمل . بی دین . ملحد. (ناظم الاطباء) : درود از ما به بهدین خردمندکه دور است از ره و آئین دژوند. زراتشت بهرام (از آنندراج ).و رجوع به در
دوانندهلغتنامه دهخدادواننده . [ دَ ن َ دَ / دِ] (نف ) این کلمه از دواندن است . که دواند. که به دویدن دارد. کسی که شخصی یا جانوری را به دویدن وادارد. (یادداشت مؤلف ). رجوع به دواندن و دوانیدن شود.
غائب بازلغتنامه دهخداغائب باز. [ ءِ ] (نف مرکب ) شطرنج باز کامل که خود از حریف غائب نشسته بواسطه ٔ دیگری مهره به خانه ها دواند و بر حریف مات کند. (غیاث اللغات ). و رجوع به غائبانه شود.
فرهنگ کشیدنلغتنامه دهخدافرهنگ کشیدن . [ ف َ هََ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) خوابانیدن شاخه ٔ درخت و خاک ریختن بر آن تا ریشه دواند و از آن نهال دیگر به دست آید : هر درخت کوچک که شاخهای آن بزمین نزدیک باشد فرهنگ کشد. (فلاحت نامه ). رجوع به معانی
یاسامشیلغتنامه دهخدایاسامشی . [ م ِ ] (ترکی / مغولی ، اِ) یاسامیشی . رجوع به یاسامیشی شود.- یاسامشی کرده ؛ منظم . ساخته . آماده و مجهز. مرتب : نوروز فیروز را با سپاهی یاسامشی کرده به راه گیلان از ناگاه برسر با
هرزه مرسلغتنامه دهخداهرزه مرس . [ هََ زَ / زِ م َ رَ ] (ص مرکب ) سگ هرزه گرد که بیهوده گردش میکند. (ناظم الاطباء). سگ ولگرد و قلاده بریده . در این ترکیب مرس ریسمانی است که به گردن اندازند : آرزو چند به هر سوی کشاند ما رااین سگ هرزه