میچراندگویش خلخالاَسکِستانی: čârnə دِروی: čâr.n.ə شالی: čârânə کَجَلی: mo.čârn.e کَرنَقی: čârrənə کَرینی: čârnə کُلوری: čârənə گیلَوانی: čârnə لِردی: čârnə
میچراندگویش کرمانشاهکلهری: lawařne:d گورانی: lawařne:d سنجابی: lawařne:d کولیایی: alawařne:d زنگنهای: lawařne:d جلالوندی: malavařne: زولهای: malavařne: کاکاوندی: malavařne: هوزمانوندی: malavařne:
میپَراندگویش خلخالاَسکِستانی: par da دِروی: parânə شالی: parânə کَجَلی: me.pparân.e/iya کَرنَقی: parrânə کَرینی: parrâmənə کُلوری: par da گیلَوانی: vâzənə لِردی: vâzzânə
میراندگویش خلخالاَسکِستانی: rânə دِروی: rân.ə شالی: rânə کَجَلی: mo.rân.e/iya کَرنَقی: râne کَرینی: rânə کُلوری: rânə گیلَوانی: rânə لِردی: rân.ə
میپَراندگویش کرمانشاهکلهری: pařene:d گورانی: pařene:d سنجابی: pařene:d کولیایی: apařne: زنگنهای: pařene:d جلالوندی: pařene:/ pařâne: زولهای: pařene:/ pařâne: کاکاوندی: pařene:/ pařâne: هوزمانوندی: pařene:/ pařâne:
میراندگویش کرمانشاهکلهری: řâne:d گورانی: řâne:d سنجابی: řâne:d کولیایی: ařâne:d زنگنهای: řâne:d جلالوندی: mařâne: زولهای: mařâne: کاکاوندی: mařâne: هوزمانوندی: mařâne:
معزابلغتنامه دهخدامعزاب . [ م ِ ] (ع ص ) آنکه مواشی خود را دور چراند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنکه مواشی خود را جای دور از مردم چراند. معزابة. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
گوسفندچرانلغتنامه دهخداگوسفندچران . [ ف َ چ َ ] (نف مرکب ) چراننده ٔ گوسفند. که گوسفندان را چراند. چوپان . شبان .
غازچرانفرهنگ فارسی عمید۱. آنکه غاز را در علفزار میچراند.۲. [عامیانه، مجاز] آنکه وقت خود را بیهوده میگذراند؛ بیکار.
قازچرانلغتنامه دهخداقازچران . [ چ َ ] (نف مرکب ) آنکه بطها را چراند. (سفرنامه ٔ شاه ایران از آنندراج ): مثل زینب قازچران . (از سفرنامه ٔ شاه ایران ).
اشترچرانفرهنگ فارسی عمیدکسی که شتر میچراند؛ آنکه پیشهاش شترچرانی است و شتران را به چراگاه میبرد: ◻︎ که دارند اسیران خود را معذب / به صحرانوردی و اشترچرانی (محتشمکاشانی: ۴۱۶).