نااصللغتنامه دهخدانااصل .[ اَ ] (ص مرکب ) آن که اصل و نژاد ندارد و بدنژاد ونانجیب و بداخلاق . (ناظم الاطباء). هجین . (منتهی الارب ). فرومایه . دون . پست فطرت . که نژاده نیست . || بدل . بدلی . تقلبی . بداصل ، دشنامی است عوام را.
ناسللغتنامه دهخداناسل . [ س ِ ] (ع ص ) مسرع . (المنجد). شتابان . به شتاب رونده . ج ، نُسَّل . || پشم و یا پر افتاده . (ناظم الاطباء).
ناسلةلغتنامه دهخداناسلة. [ س ِ ل َ ] (ع ص ) ران کم گوشت . (آنندراج ) (ناظم الاطباء): فخذ ناسلة؛ ران کم گوشت . (منتهی الارب ).
ناشللغتنامه دهخداناشل . [ ش ِ ] (ع ص ) کسی که گوشت را بدون چمچه با دست از دیگ برآورد و در دهن گذاشته بخورد. (ناظم الاطباء) .
ناشلةلغتنامه دهخداناشلة. [ ش ِ ل َ ] (ع ص )ران کم گوشت . (آنندراج ): فخذ ناشلة؛ ران کم گوشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رانی اندک گوشت . (مهذب الاسماء). الفخذ القلیلة اللحم . ناسلة. (اقرب الموارد).
ناجنسیلغتنامه دهخداناجنسی . [ ج ِ ] (حامص مرکب ) عمل ناجنس . بدجنسی . || بدی جنس . نااصلی . نامرغوبی . اصل و مرغوب نبودن جنس : از چه خیزد در سخن حشو؟ از خطابینی طبعوز چه باشد پرزه بر دیبا؟ ز ناجنسی لاس . انوری .|| از جنس دیگر [ بودن