لغتنامه دهخدا
فندق شکن . [ ف َ دُ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) آلتی که بدان پوست فندق شکسته و مغز بیرون آورند. (یادداشت مؤلف ). || آنکه بوسه بر زیبایان زند. نعت فاعلی مرخم از فندق شکستن به معنی بوسه زدن : ما به بوسه بر لب ساقی شده فندق شکن او فغان زآن پست