نافرهختگیلغتنامه دهخدانافرهختگی . [ ف َ هَِ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی نافرهخته . ادب ناگرفتگی . گستاخی . نافرهخته بودن . رجوع به نافرهخته شود.
نافرهختهلغتنامه دهخدانافرهخته . [ ف َ هَِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) ادب ناگرفته . غیرمتأدب . ادب نادیده . تعلیم نیافته . ریاضت ندیده . ناآموخته : ربض ؛ شتر نافرهخته . (السامی فی الاسامی ). || مردم بی ادب و زشت روی باشد. (برهان ). بی ادب . (آنندراج ) (انجمن آرا).
نافرهختهفرهنگ فارسی عمید۱. بی‌ادب؛ بدخو: ◻︎ زشت و نافرهخته و نابخردی / آدمی‌رویی و در باطن ددی (طیان: شاعران بی‌دیوان: ۳۲۰).۲. وحشی؛ بی‌تربیت.
بیتربیتیفرهنگ مترادف و متضاد۱. بیادبی، بینزاکتی ≠ ادب، نزاکت ۲. بیفرهنگی، نافرهیختگی ≠ فرهیختگی ۳. گستاخی
