ناگرفتهلغتنامه دهخداناگرفته . [ گ ِ رِ ت َ / ت ِ ](ن مف مرکب ) گرفته ناشده . آزاد. غیرمقید : بخندید و گفت ای خداوند رخش به دشت آهوی ناگرفته مبخش . فردوسی .چو من ناگرفته درآیم ز درنبرّد مراهیچ بدخو
نوگرفتهلغتنامه دهخدانوگرفته . [ ن َ / نُو گ ِ رِ ت َ /ت ِ ] (ن مف مرکب ) نوگرفت . رجوع به نوگرفت شود. || تازه گرفته . نهال و قلمه ای که تازه غرس کرده اند و گرفته است یعنی جوانه زده است و نخشکیده است .
نارفتهلغتنامه دهخدانارفته . [ رَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) آنکه نرفته باشد. آرمیده . آنکه هنوز عبور نکرده و نگذشته باشد. (ناظم الاطباء) : کشتیم نارفته در ساحل فتادناقه تا شد ز اشک من در گل فتاد. صهبای سیرجانی
نارفتهلغتنامه دهخدانارفته . [ رُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نروفته . نروبیده . جاروب نکرده . ناتمیز : این مثل خانه راست خود گفته بدو کدبانو است نارفته .سنائی .
راه نارفتهلغتنامه دهخداراه نارفته . [ رَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ، ق مرکب ) نعت مفعولی از راه نارفتن . که راه نرفته باشد. که هنوز راه نرفته است . که هنوز آغاز راهروی نکرده است : راه نارفته کی رسی جایی جای نادیده چون نهی پایی .<p c