ناگوالیدهلغتنامه دهخداناگوالیده . [ گ ُ / گ َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مقابل گوالیده . رجوع به گوالیده شود.
کداءلغتنامه دهخداکداء. [ ک َ دَءْ ] (ع مص ) بانگ کردن گرفتن زاغ که گویا قی می کند در آواز کردن . || کوتاه و ناگوالیده ماندن تره و تباه گردیدن آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).