نحاةلغتنامه دهخدانحاة.[ ن ُ ] (ع اِ) ج ِ ناحی . (از منتهی الارب ). نحویون . نحویین . (یادداشت مؤلف ). رجوع به ناحی و نحوی شود.
تهوع صبحگاهیmorning sickness, nausea gravidarumواژههای مصوب فرهنگستاناحساس تهوع و استفراغ در هنگام برخاستن از خواب، بهویژه در ماههای اول بارداری
نهایةلغتنامه دهخدانهایة. [ ن َ ی َ ] (ع مص ) نیک خردمند گردیدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
حسن ملک النحاةلغتنامه دهخداحسن ملک النحاة. [ ح َ س َ ن ِ م َ ل ِ کُن ْ ن ُ ] (اِخ ) ابن صافی بن عبداﷲبن نزار بغدادی شافعی مکنی به ابونزار (489 - 568 هَ . ق .). چهل سال مسافرت کرد و در دمشق درگذشت ، و سفرنامه ٔ او «التذکرة السفریه » نام
خاتم النحاةلغتنامه دهخداخاتم النحاة. [ ت َ مُن ْ ن ُ ] (اِخ ) لقب احمدبن محمدبن علی نحوی معروف به ابن ملا یا ابن منلا. رجوع به ابن منلا شود.
ملک النحاةلغتنامه دهخداملک النحاة. [ م َ ل ِ کُن ْ ن ُ ] (اِخ ) حسن بن صافی بن عبداﷲبن نزار بغدادی ، مکنی به ابونزار (489 - 568 هَ. ق .). از شاعران و ادیبان و نحویان قرن ششم هجری است . او راست : الحاوی در نحو، العمدة در نحو، المقتص
منحاةلغتنامه دهخدامنحاة. [ م َ ] (ع اِ) آب راهه ٔ خمیده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آب راهه ٔ خمیده و مسیل کجواج . (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || راه آبکش ؛ یعنی مابین چاه تا منتهای سانیه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). راه آبکش ؛ یعنی راهی که شتر آبکش از کنار چاه تا به آخر می پی