نخوریلغتنامه دهخدانخوری . [ ن َخ ْوَ ری ی ] (ع ص ) فراخ دهن و فراخ شکم و فراخ سوراخ پستان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). واسعالفم . واسعالجوف . (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). یا فراخ احلیل . (از معجم متن اللغة). ج ، نَخاوِرَة.
نخورلغتنامه دهخدانخور. [ ن َ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) نخورنده . || ممسک . که مال خود از گلویش پائین نمیرود.
نخورلغتنامه دهخدانخور. [ ن َ ] (ع ص ) ناقه که تا انگشت در بینی او نکنند شیر ندهد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). آن [ از شتران ] که شیر نگذارد تا انگشت در بینی او نکنند. (مهذب الاسماء).
نخوریدگویش اصفهانی تکیه ای: nexoriya طاری: maxrid طامه ای: naxerid طرقی: maxirid کشه ای: maxirid نطنزی: naxorid
بخورید / نخوریدگویش خلخالاَسکِستانی: bara/ mara دِروی: bar.a/ m.ar.a شالی: bara/ mara کَجَلی: ba:r.â/ma:r.â کَرنَقی: bəxarâ/maxarâ کَرینی: boxoarâ/maxoarâ کُلوری: bara/ mara گیلَوانی: bara/ mara لِردی: bəxarâ/maxarâ
بخورید/ نخوریدگویش کرمانشاهکلهری: bexwan/ naxwan گورانی: bexwan/ naxwan سنجابی: bexwan/ naxwan کولیایی: bexwan/ naxwan زنگنهای: bexwan/ naxwan جلالوندی: barɪn/ narɪn زولهای: borɪn/ norɪn کاکاوندی: barɪn/ narɪn هوزمانوندی: barɪn/ narɪn
لَا تَحْزَنَفرهنگ واژگان قرآنتا غم نخوری(حزن:اندوهي که بر دل سنگيني کند ، از امري واقع شده ، و چه از آنکه بخواهد واقع شود)
طنطنانیلغتنامه دهخداطنطنانی . [ طَ طَ ] (اِ) نوعی حلوا. یا تعبیری از چیزی شیرین و مطبوع .- امثال :حلوای طنطنانی تا نخوری ندانی .
بلبلانیلغتنامه دهخدابلبلانی . [ ب َ ب َ ] (اِ) طعامی است ترکان را. (شرفنامه ٔ منیری ) (از آنندراج ). و برخی گویند حلوایی است . (آنندراج ): حلوای بلبلانی تا نخوری ندانی . (رشیدی ).
نخوریدگویش اصفهانی تکیه ای: nexoriya طاری: maxrid طامه ای: naxerid طرقی: maxirid کشه ای: maxirid نطنزی: naxorid