نرسیدنیلغتنامه دهخدانرسیدنی . [ ن َ رَ / رِ دَ ] (ص لیاقت ) که نمی رسد. که واصل نمی شود. مقابل رسیدنی . رجوع به رسیدنی شود.
پای بزمین نرسیدنلغتنامه دهخداپای بزمین نرسیدن . [ ب ِ زَ ن َ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از خوشحالی مفرط و انتعاش طبیعت باشد. (برهان ). و رجوع به پای شود.