لغتنامه دهخدا
نزلات . [ ن َ زِ /زَ ] (ع اِ) استقامت و درستی احوال . گویند: ترکتهم علی نزلاتهم ؛ یعنی گذاشتم ایشان را بر استقامت و درستی احوال . (منتهی الارب )؛ أی علی استقامة احوالهم . (اقرب الموارد) (معجم متن اللغة) (المنجد). زادَ ابن سیده : «لایکون الا