نشئهزا

مترادف

سکرآور، مستیبخش، مستیزا، مکیف

جست‌وجوی دقیق

نشئهزا

جست‌وجوی هم‌آوا

ناسزا

ناسزا. [ س َ ] (ص مرکب ) ناسزاوار. نالایق . فرومایه ، که سزاوار و لایق نباشد. (ناظم الاطباء). ناقابل . نابرازنده . که برازنده و درخور نباشد. نااهل . ناشایسته . غیرمستحق . نالایق : تا اگر همه ولایتها بشود این یکی به دست شما بماندو به دست غربا و ناسزاآن

ناسزای

لغت‌نامه دهخدا

ناسزای . [س َ ] (ص مرکب ) نااهل . ناسزاوار. نالایق : که ای ناسزایان چه پیش آمده ست که بدخواهتان همچو خویش آمده ست . فردوسی .سوی ناسزایان شود تاج و تخت تبه گردد این خسروانی درخت . فردوسی .<

ناسزا

فرهنگ فارسی عمید

۱. [مجاز] دشنام؛ حرف زشت.۲. (صفت) آنچه سزاوار و شایسته نباشد؛ ناسزاوار.۳. [قدیمی] نالایق؛ فرومایه: ◻︎ ناسزایی را چو بینی بخت‌یار / عاقلان تسلیم کردند اختیار (سعدی: ۷۵).