نشسته بودگویش اصفهانی تکیه ای: hâčaštabo طاری: hâčašdabo طامه ای: heništabo طرقی: hâčašdabo کشه ای: hâčašdabo نطنزی: hânešeštabo
نشسته بودگویش خلخالاَسکِستانی: nəšta be دِروی: nəšta b(ə) شالی: nəšta be کَجَلی: nəšta be/biyâ کَرنَقی: nəšta be/bâ کَرینی: nəšta be/yâ کُلوری: nəšta bə گیلَوانی: nəštâ لِردی: nəšta bə/nəšta biyâ
نشسته بودگویش کرمانشاهکلهری: nɪštü گورانی: nɪštü سنجابی: nɪštü کولیایی: nɪštü زنگنهای: nɪštü جلالوندی: nɪštü زولهای: nɪštü کاکاوندی: nɪštü هوزمانوندی: nɪštü
نشستگهلغتنامه دهخدانشستگه . [ ن ِ ش َ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) نشستگاه . جای نشستن . مقام . مکان . جا. رجوع به نشستگاه شود : پیش دل اندر بکن نشستگهم وز عمل و علم کن نثار مرا.ناصرخسرو.
نشستهلغتنامه دهخدانشسته . [ ن َ ش ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب )ناشسته . ناشور. شسته ناشده . مقابل شسته : روی ناشسته چو ماهش نگریدچشم بی سرمه سیاهش نگرید. || تطهیر ناکرده . ناپاک .- امثال :<span
نشستهلغتنامه دهخدانشسته . [ ن ِ ش َت َ / ت ِ ] (ن مف ) جالس . (منتهی الارب ). قاعد. که جلوس کرده است . مقابل قائم به معنی برخاسته : ور تو بنشسته ای مکن فرهی ز آن که تو فتنه ٔ نشسته بهی . سنائی . ||
نشسته بودمگویش اصفهانی تکیه ای: hâčaštabâɂu(n) طاری: hâčašdaboyu(n) طامه ای: heništabeɹo(n) طرقی: hâčašdaboyo(n) کشه ای: hâčašdaboyo(n) نطنزی: hânešeštabiyo(n)
نشسته بودیگویش اصفهانی تکیه ای: hâčaštabâɂe طاری: hâčašdaboye طامه ای: heništabeɹe طرقی: hâčašdaboye کشه ای: hâčašdaboye نطنزی: hânešeštabiye
نشسته بودیمگویش اصفهانی تکیه ای: hâčaštabâɂima طاری: hâčašdaboyim طامه ای: heništabeɹim طرقی: hâčašdaboyim کشه ای: hâčašdaboyim نطنزی: hânešeštabiyim
نشسته بودیدگویش اصفهانی تکیه ای: hâčaštabâɂiya طاری: hâčašdaboyid طامه ای: heništabeɹid طرقی: hâčašdaboyid کشه ای: hâčašdaboyid نطنزی: hânešeštabiyid
نشسته بودندگویش اصفهانی تکیه ای: hâčaštabânde طاری: hâčašdaboyand طامه ای: heništabeɹan(d) طرقی: hâčašdaboyand کشه ای: hâčašdabon(d) نطنزی: hânešeštabiyan(d)
نشستهلغتنامه دهخدانشسته . [ ن َ ش ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب )ناشسته . ناشور. شسته ناشده . مقابل شسته : روی ناشسته چو ماهش نگریدچشم بی سرمه سیاهش نگرید. || تطهیر ناکرده . ناپاک .- امثال :<span
نشستهلغتنامه دهخدانشسته . [ ن ِ ش َت َ / ت ِ ] (ن مف ) جالس . (منتهی الارب ). قاعد. که جلوس کرده است . مقابل قائم به معنی برخاسته : ور تو بنشسته ای مکن فرهی ز آن که تو فتنه ٔ نشسته بهی . سنائی . ||
خط نشستهلغتنامه دهخداخط نشسته . [ خ َطْ طِ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خط پخته که به آسانی خوانده شود. (آنندراج ) : غباری است خطت نشسته بر آن لب بلی خط یاقوت باشد نشسته .امیرشاهی (از آنندراج ).
فرونشستهلغتنامه دهخدافرونشسته .[ ف ُ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) خاموش شده . آرام گرفته . || نشسته . || ته نشین شده . || (اِ مرکب ) دُرد. رجوع به فرونشستن شود.
دیرنشستهلغتنامه دهخدادیرنشسته .[ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) مدتی دراز در جایی مقیم شده . زمان بسیار در جایی اقامت کرده : ای دیرنشسته وقت آن است که جای یکچند به نوخاستگان پردازی .سعدی .
فونشستهلغتنامه دهخدافونشسته . [ ش ُ ت َ / ت ِ ] (اِ) به فارسی نوعی از فطر است که غوشنه باشد. (فهرست مخزن الادویه ).
کوسه برنشستهلغتنامه دهخداکوسه برنشسته . [ س َ / س ِ ب َ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) کوسه برنشین . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به مدخل بعد شود.