نشکردلغتنامه دهخدانشکرد. [ ن َ ک َ ] (اِ) اسفنج و ابر مرده که نشکرد گازران نیز گویند. (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ بعد شود.
نشکرد گازرانلغتنامه دهخدانشکرد گازران . [ ن َ ک َ دِ زُ ] (ترکیب اضافی ) به معنی اسفنج است که ابر بوده باشد و آن چیزی است مانند نمد کرم خورده و آن را به عربی هرشفة و رغوة الحجامین گویند. (برهان قاطع). ابر مرده . سفنج . اسفنج . (یادداشت مؤلف ).
نشکردنلغتنامه دهخدانشکردن . [ ن َ ش ِ ک َ دَ / ن َ ک َ دَ ] (مص منفی ) مقابل شکردن . رجوع به شکردن شود.
نشکردنیلغتنامه دهخدانشکردنی . [ ن َ ش ِ ک َ دَ / ن َ ک َ دَ ] (ص لیاقت ) شکارناشدنی . مقابل شکردنی . || نشکستنی . رجوع به شکردنی شود.
نشکردهلغتنامه دهخدانشکرده . [ ن َ ش ِ ک َ دَ / دَ / ن َ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ناشکرده . مقابل شکرده . رجوع به شکرده شود.
نشکردهلغتنامه دهخدانشکرده .[ ن ِ ک ِ دَ / دِ / ن ِ ک َ دَ / دِ ] (اِ) دست افزار کفشدوز و موزه دوز. (لغت فرس اسدی ص 507) (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) (حاشیه ٔ
نشکردهفرهنگ فارسی عمید۱. ابزار آهنی دمتیز که با آن چرم را میبرند یا پشت چرم و تیماج را با آن میتراشند؛ شفره؛ گزن: ◻︎ به نشکرده ببرید زن را گلو / تفو بر چنین ناشکیبا تفو (ابوشکور: شاعران بیدیوان: ۱۰۵).۲. نیشتر حجام.
ابر کهنلغتنامه دهخداابر کهن . [ اَ رِ ک ُ هََ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اسفنج . اسفنجه . ابر مرده . رغوةالحجامین . نشکرد گازران .
اسفجهلغتنامه دهخدااسفجه . [ اِ ف َ ج َ / ج ِ ] (اِ) اسفنج . اسفنجه . سفنج . سفنجه . ابر مرده . رغوةالحجامین . نشکرد گازران . ابر کهن . رجوع به اسفنج شود.
ابر مردهلغتنامه دهخداابر مرده . [ اَ رِ م ُ دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اسفنج . اسفنجه . رغوةالحجامین . ابر کهن . نشکرد گازران . رجوع به ابر کهن شود.
بشکردنلغتنامه دهخدابشکردن . [ ب ِ ک َ دَ ] (مص ) بشکریدن . شکریدن . شکردن . شکار کردن . شکار افکندن : جهانا ندانم چرا پروری چو پرورده ٔ خویش را بشکری . فردوسی .بفرمود تا پیش دریا برندمگر مرغ و ماهی ورا بشکرند. <p class="autho
نشکردنلغتنامه دهخدانشکردن . [ ن َ ش ِ ک َ دَ / ن َ ک َ دَ ] (مص منفی ) مقابل شکردن . رجوع به شکردن شود.
نشکردنیلغتنامه دهخدانشکردنی . [ ن َ ش ِ ک َ دَ / ن َ ک َ دَ ] (ص لیاقت ) شکارناشدنی . مقابل شکردنی . || نشکستنی . رجوع به شکردنی شود.
نشکردهلغتنامه دهخدانشکرده . [ ن َ ش ِ ک َ دَ / دَ / ن َ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ناشکرده . مقابل شکرده . رجوع به شکرده شود.
نشکرد گازرانلغتنامه دهخدانشکرد گازران . [ ن َ ک َ دِ زُ ] (ترکیب اضافی ) به معنی اسفنج است که ابر بوده باشد و آن چیزی است مانند نمد کرم خورده و آن را به عربی هرشفة و رغوة الحجامین گویند. (برهان قاطع). ابر مرده . سفنج . اسفنج . (یادداشت مؤلف ).
نشکردهلغتنامه دهخدانشکرده .[ ن ِ ک ِ دَ / دِ / ن ِ ک َ دَ / دِ ] (اِ) دست افزار کفشدوز و موزه دوز. (لغت فرس اسدی ص 507) (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) (حاشیه ٔ