نفاصلغتنامه دهخدانفاص . [ ن ُ ] (ع اِ) بیمارئی است گوسپندان را که به سبب آن باربار کمیز اندازد چندان که بمیرد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة).
نفازلغتنامه دهخدانفاز. [ ن ُف ْ فا ] (ع اِ) بازئی است مر عرب را که در آن با هم برجهند. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
نفاسلغتنامه دهخدانفاس . [ ن ِ ] (ع اِ) زچگی زن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). زاجی . (دهار) (السامی ). زایسفانی . زایسبانی . (ربنجنی ). حالت وضع حمل زن . (از ناظم الاطباء): مدت نفاس پس از فرزند نرینه بیست و پنج روز تا سی روز و پس از مادینه تا چهل روز بود. (از ذخیره ٔ خوارزمشاهی )
نفایسلغتنامه دهخدانفایس . [ ن َ ی ِ ] (ع ص ، اِ) چیزهای نفیس و گرانمایه و گرانبها. (ناظم الاطباء). نفائس . رجوع به نفائس شود : و چون آفتاب روشن است که تو آمده ای تا نفایس ذخایر از ولایت ما ببری . (کلیله و دمنه ). در جوار این مسجد مدرسه ای بنا نهاد و آن را به نفایس کتب و
نفاصتلغتنامه دهخدانفاصت . [ ن ِ ص َ ] (ع اِمص ) شیرینی آب . (یادداشت مؤلف ) : و طلسم دیگر از یسار نمکستان به سی گز تعبیه کرده است تا نفاصت آن آب به ملاحت آن آمیخته نشود. (تاریخ قم ص 87) .
نفاصتلغتنامه دهخدانفاصت . [ ن ِ ص َ ] (ع اِمص ) شیرینی آب . (یادداشت مؤلف ) : و طلسم دیگر از یسار نمکستان به سی گز تعبیه کرده است تا نفاصت آن آب به ملاحت آن آمیخته نشود. (تاریخ قم ص 87) .
منفاصلغتنامه دهخدامنفاص . [ م ِ ] (ع ص ) زن بسیارخنده . منفاض . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). زن بسیارخنده . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || زن کمیزکننده بر بستر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). زن بول کننده در بستر. (از اقرب الموارد).
انفاصلغتنامه دهخداانفاص . [ اِ ] (ع مص ) بشتاب سخن گفتن . || بسیار خندیدن . || دفعه دفعه کمیز انداختن گوسفند. || بلب اشاره کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).