خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
نفاق پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
نفاق
/nafāq/
معنی
رواج و رونق گرفتن خریدوفروش.
فرهنگ فارسی عمید
مترادف و متضاد
اختلاف، تفرقه، دشمنی، دورویی، ریا، سالوس، شقاق، عناد، منافقت، ناسازگاری ≠ وفاق
دیکشنری
discord, disharmony, dissension, disunion, divisiveness, estrangement, factionalism, schism, split
-
جست‌وجوی دقیق
-
نفاق
واژگان مترادف و متضاد
اختلاف، تفرقه، دشمنی، دورویی، ریا، سالوس، شقاق، عناد، منافقت، ناسازگاری ≠ وفاق
-
نفاق
لغت‌نامه دهخدا
نفاق . [ ن َ ] (ع مص ) رایج و روان گردیدن بیع. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). رواج شدن بیع. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || روان و رواج یافتن متاع . (غیاث اللغات ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || برپای شدن و رواج و رونق گرفتن بازار. (از متن ...
-
نفاق
لغت‌نامه دهخدا
نفاق . [ ن ِ ] (ع مص ) دوروئی کردن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 101) (آنندراج ) (از منتهی الارب ). منافقة. (زوزنی ) (منتهی الارب ). کفر پوشیدن و ایمان آشکار کردن . (از منتهی الارب ). کفر در دل نهفتن و ایمان به زبان آشکار کردن . (از اقرب الموارد) (از تع...
-
نفاق
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] nafāq رواج و رونق گرفتن خریدوفروش.
-
نفاق
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] nefāq دورویی کردن؛ دورویی؛ مکر و ریا.
-
نفاق
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی، جمعِ نَفَقَة] [قدیمی] nefāq = نفقه
-
نفاق
فرهنگ فارسی معین
(نِ) [ ع . ] (مص ل .) مکر، دورویی .
-
نفاق
فرهنگ فارسی معین
(نَ) [ ع . ] (مص ل .) رواج یافتن ، رونق گرفتن .
-
نفاق
دیکشنری فارسی به انگلیسی
discord, disharmony, dissension, disunion, divisiveness, estrangement, factionalism, schism, split
-
نفاق
دیکشنری فارسی به عربی
انشقاق , خلاف , فئة
-
واژه‌های مشابه
-
نِّفَاقِ
فرهنگ واژگان قرآن
نفاق - دو رويي (نفاقدر عرف قرآن به معناي اظهار ايمان و پنهان داشتن کفر باطني است .اصل اين کلمه از نفق به معني تونل و راهي است که از زير زمين برود ، مانند عبارت "فان استطعت ان تبتغي نفقا في الأرض "، سوراخ و لانه موش صحرائي را نيز نافقاء مي نامند و م...
-
اهل نفاق
لغت‌نامه دهخدا
اهل نفاق . [ اَ ل ِ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ریاکار. منافق . دوروی . مرائی .
-
نفاق زدن
لغت‌نامه دهخدا
نفاق زدن . [ ن ِزَ دَ ] (مص مرکب ) دوروئی کردن . تزویر کردن : وزیر پوشیده نفاقی می زد. (تاریخ بیهقی ص 623).
-
نفاق کردن
لغت‌نامه دهخدا
نفاق کردن . [ ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دوروئی کردن . ریا کردن . || درتداول ، جدائی کردن . به خلاف میل و رای همگان رفتن .