نفیسیلغتنامه دهخدانفیسی . [ ن َ ] (اِخ ) علی اکبر (میرزا... خان ) . ناظم الاطباء. رجوع به ناظم الاطباء شود.
نَفْسِيفرهنگ واژگان قرآنخودم (کلمه نفس در اصل به معناي همان چيزي است که به آن اضافه ميشود مثلاً "نفس الانسان" يعني خود انسان و"نفس الحجر" يعني خود سنگ است)
حسن نفیسیلغتنامه دهخداحسن نفیسی . [ ح َ س َ ن ِ ن َ ] (اِخ ) ابن شاوربن طرخان بن حسن نقیب کنانی ، شاعر مصری . او راست : دیوان مقاطیع. (زرکلی چ 1 ص 127 از فوات الوفیات ج 1 ص <span class="hl" dir="l
خوش نفسیلغتنامه دهخداخوش نفسی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ف َ ] (حامص مرکب ) حالت و صفت خوش نَفَس . خوشبویی : تا چو مجمر نفسی دامن جانان گیریم جان نهادیم بر آتش ز پی خوش نفسی .حافظ.
خوش نفسیلغتنامه دهخداخوش نفسی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ف َ ] (حامص مرکب ) حالت و صفت خوش نَفَس . خوشبویی : تا چو مجمر نفسی دامن جانان گیریم جان نهادیم بر آتش ز پی خوش نفسی .حافظ.
خوش نفسیلغتنامه دهخداخوش نفسی .[ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (حامص مرکب ) حسن سریرت . حسن طینت . خوبی سرشت . خیرخواهی مردمان . (یادداشت مؤلف ).
چابک نفسیلغتنامه دهخداچابک نفسی . [ ب ُ ن َ ف َ ] (حامص مرکب ) شتاب . سرعت . تندروی . چابک سخنی : ذوق چابک نفسی ناله ربایان دارندهر کجا درد بدر تاخت عنان گیر شدیم .ظهوری (از آنندراج ).
چس نفسیلغتنامه دهخداچس نفسی . [ چ ُ ن َ ف َ ] (حامص مرکب ) پرحرفی . یاوه گویی .وراجی . هرزه درایی . مهمل بافی . پرچانگی . رجوع به چس نفس و چس نفسی کردن شود. || ضعف و ناتوانی .
نفس داشتنلغتنامه دهخدانفس داشتن . [ ن َ ف َ ت َ ] (مص مرکب ) و نفسی داشتن ؛ رمقی داشتن . هنوز زنده بودن : حیف بود مردن بی عاشقی تا نفسی داری و نفسی بکوش .سعدی .