لغتنامه دهخدا
نوییدن . [ دَ ] (مص ) نوحه کردن . (انجمن آرا) (از برهان ). نالیدن . (از برهان ). نوا کردن . (از آنندراج ). به بانگ بلند گریه کردن و زاریدن . (ناظم الاطباء). نویدن . رجوع به نویدن شود : کسی که کان عسل شد چرا ترش گویدکسی که مرده ندارد چرا همی نوی