نورافکنلغتنامه دهخدانورافکن . [ اَ ک َ ] (نف مرکب ) نورافشان . که نور و روشنی بر اشیاء افکند. || (اِ مرکب ) چراغ برق قوی که در سرپوش شفافی تعبیه شده و چون آن را روشن کنند به سبب شفافی و جلای سرپوش ، نورش مضاعف شود و تا دوردست را روشن کند.
نورافکنفرهنگ فارسی عمیدچراغ برق پرنور که برای دیدن جاهای دور یا روشن ساختن محوطهای وسیع به کار میبرند.
اضاءةدیکشنری عربی به فارسیروشن سازي , تنوير , چراغاني , تذهيب , اشراق , روشنايي , احتراق , اشتعال , نورافکني , سايه روشن