پشلیدنلغتنامه دهخداپشلیدن . [ پ َ ش َ دَ ] (مص ) چسبیدن . دوسیدن . لصق . التصاق . لزق . التزاق : که بی داور این داوری نگسلدو بر بی گناه ایچ بد نپشلد. ابوشکور.و رجوع به بشلیدن شود.
پیوند روحانیلغتنامه دهخداپیوند روحانی . [ پ َ / پ ِ وَ دِ رَ / رُو ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) پیوند جانی . (آنندراج ). اتصال معنوی . مقابل پیوند جسمانی : نگسلد پیوند روحانی ز دست انداز مرگ میتوان از خم
سخت پیمانلغتنامه دهخداسخت پیمان . [ س َ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) آنکه در پیمان خود وفادار باشد. با وفا. عهد ناشکن : سخت پیمان بود در دین . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 310).دوستان سخت پیمان را ز دشمن باک نیست <br
امید گسلیدنلغتنامه دهخداامید گسلیدن . [ اُ گ ُ س ِ / س َدَ ] (مص مرکب ) امید گسستن . نومید شدن : آخر قصد من تویی غایت جهد و آرزوتا نرسد بدامنت دست امید نگسلم . سعدی .مردم و حسرتم همان از تو امید نگسلد
پیوند گسلیدنلغتنامه دهخداپیوند گسلیدن . [ پ َ / پ ِ وَ گ ُ س ِ / س َ دَ ] (مص مرکب ) پیوند گسستن . گسستن ارتباط و اتصال و پیوستگی : دوستان سخت پیمان را ز دشمن باک نیست شرط یار آن است کز پیوند یارش نگسل