نازانلغتنامه دهخدانازان . (نف ) نازکننده مانند معشوقه . (ناظم الاطباء). نازنده . مفتخر. مباهی . بالنده . سربلند. سرافراز. که می نازد : ببالا چو سرو و بدیدار ماه جهانگیر و نازان بدو تاج و گاه . فردوسی .و حق نازان شد و باطل حیران . (ت
نیازیلغتنامه دهخدانیازی . (ص نسبی ) حاجتمند. (از سروری ) (از برهان ) (ازرشیدی ). نیازمند. صاحب نیاز. اهل نیاز : ای چشم نیازیان ز جود توچون چشم مخالفان به خوش خوابی . انوری (از سروری ). || کنایه از عاشق است . (از برهان ). که نیازمند