نیکاخترفرهنگ نامها(تلفظ: nik axtar) (در قدیم) دارای ستاره و طالع سعد و (به مجاز) خوشبخت ، سعادتمند .
نیک اخترلغتنامه دهخدانیک اختر. [ اَ ت َ ] (ص مرکب ) نیک بخت . سعید. (آنندراج ). بختیار. خوش طالع. باسعادت . (ناظم الاطباء). خوشبخت . خوش اقبال : چنان شهریاری خداوند تخت جهاندار نیک اختر و نیک بخت .فردوسی .چنین داد پاسخ بدو رهنمای ک
اختر نیکلغتنامه دهخدااختر نیک . [ اَ ت َ رِ ] (ترکیب وصفی ) اختر سعد : وگر یار باشد خداوند هوردهد مر مرا اختر نیک زور. فردوسی .- اختر نیک گرفتن ؛ تفأل .