خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
هرا پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
هرا
/harrā/
معنی
گلوله‌ها و میخ‌های طلا و نقره که در زین و برگ اسب به کار ببرند: ◻︎ از بهر جنیبتان بالا / نی طوق آید ز من نه هرا (خاقانی۱: ۲۷)، ◻︎ ز حدّ بیستون تا طاق گرا / جنیبت‌ها روان با طوق و هرا (نظامی۲: ۳۰۲).
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جست‌وجوی دقیق
-
هرا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] harrā گلوله‌ها و میخ‌های طلا و نقره که در زین و برگ اسب به کار ببرند: ◻︎ از بهر جنیبتان بالا / نی طوق آید ز من نه هرا (خاقانی۱: ۲۷)، ◻︎ ز حدّ بیستون تا طاق گرا / جنیبت‌ها روان با طوق و هرا (نظامی۲: ۳۰۲).
-
هرا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، اسم صوت) ‹هرین› [قدیمی] ha(o)rrā ۱. بانگ و آواز مهیب؛ فریاد سهمناک.۲. بانگ جانور درنده: ◻︎ نه آوای مرغ و نه هرای دد / زمانه زبان بسته از نیک و بد (فردوسی: ۳/۳۰۴).
-
هرا
لغت‌نامه دهخدا
هرا. [ هََ ] (اِخ ) هرات . (برهان ). رجوع به هرات شود.
-
هرا
لغت‌نامه دهخدا
هرا. [ هََ رْ را ] (اِ) هلیله را گویند و آن دوایی است معروف و بهترین آن کابلی باشد. (برهان ). به هندی اسم هلیله است .(فهرست مخزن الادویه ). || گلوله های طلا و نقره را نیز گویند که در زین و یراق اسب به کار برند اعم از لجام و سینه بند و غیره . (برهان )...
-
هرا
لغت‌نامه دهخدا
هرا. [ هَِ ] (اِ) فروریختن و آواز و صدای فروریختن . (برهان ).
-
هرا
لغت‌نامه دهخدا
هرا. [ هَِ ] (اِخ ) به عقیده ٔ یونانیها ربةالنوع زمین بوده . (ایران باستان پیرنیا، حاشیه ٔ ص 594). هرا بزرگترین ربةالنوع های المپی است . وی دختر ارشد کرونوس ورئا و بنابر این خواهر زئوس می باشد که مانند تمام خواهران و برادرانش - بجز زئوس - بوسیله ٔ کر...
-
هرا
لغت‌نامه دهخدا
هرا. [ هَُ رْ را ] (اِ) درخشیدن . || ترس و بیم . (برهان ). مانند هُرِه دردلهره . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). || آواز مهیب مانند آواز وحوش و سباع در افغانی هورا و هرابه فتح اول . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ) : نه آوای مرغ و نه هرای ددزمانه زبان بسته از ...
-
هرا
فرهنگ فارسی معین
(هَ رّ) (اِ.) 1 - ساز و برگ اسب ، مانند سینه بند و لگام . 2 - گلوله های زرُین و سیمین که به زین ، لگام و سینه بند اسب می بستند.
-
هرا
فرهنگ فارسی معین
(هُ رّ) (اِ.) صدای مهیب ، فریاد سهمناک .
-
هرا
فرهنگ فارسی معین
(هُ) (اِ.) ترس ، بیم .
-
هرا
واژه‌نامه آزاد
فریاد بلند؛ فریاد مهیب.
-
هرا
واژه‌نامه آزاد
بانگ مهیب جانوران درنده
-
واژه‌های مشابه
-
کابلی هرا
لغت‌نامه دهخدا
کابلی هرا. [ ب ُ ؟ ] (هندی ، اِ مرکب ) به هندی اهلیلج کابلی است .
-
لایعرف هراً من بر
لغت‌نامه دهخدا
لایعرف هراً من بر. [ ی َ رِ ف ُ هَِ رْ رَن ْ م ِ ب ِرر ] (ع جمله ٔ فعلیه ) او نمیشناسد رنج رسان را از راحت رسان یا گربه را از موش یا نافرمانبردار را از فرمانبردار یا رنجش را از اکرام یا گربه بچه را از روباه بچه .