لغتنامه دهخدا
هلال صابی . [ هَِ ل ِ ] (اِخ ) هلال بن مُحَسِّن بن ابراهیم . کاتب و مورخ بغدادی متوفی به سال 448 هَ .ق . جد و پدر او از صابئین بودند و او در پایان عمر اسلام آورد. او راست : «الوزراء»، «ذیل تاریخ ثابت بن سنان »، « غررالبلاغة»، «رسوم دارالخلافة