آمیزگارلغتنامه دهخداآمیزگار. (ص مرکب ) آمیزنده . خواهان معاشرت . بسیار معاشرت کننده با مردمان . خالط. خلط. لابک . مخالط : وگر خنده رویست و آمیزگارعفیفش ندانند وپرهیزگار. سعدی .بگویند ازاین حرف گیران هزارکه سعدی نه اهل است و آمیزگا
ناهمجوریلغتنامه دهخداناهمجوری . [ هََ ] (حامص مرکب ) صفت ناهمجور. جور نبودن . همجور نبودن . رجوع به ناهمجور شود.
ناهمجورلغتنامه دهخداناهمجور. [ هََ ] (ص مرکب ) ناهمسان . نابرابر. || ناجور. نامناسب . که همجور و یکنواخت نیست .- وصله ٔ ناهمجور ؛ وصله ای که با جامه از یک جنس و یک رنگ نیست .
ناهمجورلغتنامه دهخداناهمجور. [ هََ ] (ص مرکب ) ناهمسان . نابرابر. || ناجور. نامناسب . که همجور و یکنواخت نیست .- وصله ٔ ناهمجور ؛ وصله ای که با جامه از یک جنس و یک رنگ نیست .